پروانه ای که شهد گل نوش میکنی
گل را ز یاد می بری و فراموش میکنی؟
ای چشم های قشنگ خواننده سطور
ذهنت به یاد که مفروش میکنی؟
یک روز چو میرود از کوچه های عمر
شب را به سوگ و غم سیه پوش میکنی
دیروز رفته پریروز رفته یادت هست؟
امروز را نگر چو فردا فراموش میکنی
از بس که تو مشتاق از یاد بردنی
خود را به شرب بیجاده مدهوش میکنی
از یاد تا ببری شا پرک که سوخت
بیهوده شمع شاهد و شعله خاموش میکنی
ای انکه این ترانه در گوش میکنی
ایا تو هم سراینده ها را فراموش میکنی؟